Een paar jaar geleden moest mijn zoon een profielwerkstuk maken en hij koos als onderwerp: ”Wat is de zin van het leven?” Ze kregen ruim een jaar de tijd maar zoals dat gaat, vlak voor de deadline werd mijn huis in bezit genomen door twee pubers die in vijf dagen een documentaire in elkaar probeerden zetten. Het stonk in de kamer waar ze werkten en sliepen. Af en toe schoof ik een bord met eten onder hun neus, maar verder bleef ik uit de buurt..
Soms keek ik toch even mee en er was een fragment dat me raakte. Ze interviewden Nico, een 80 jarige filosoof. Vol verve en met grote handgebaren betoogt hij dat de zin van het leven zit in het hebben van zin. “Of het nou gaat om een ijsje of om een vrijpartij, als je zin hebt dan komt er van binnen iets tot leven, dan ga je als het ware aan, daar moet je de zin zoeken.” zegt hij vol vuur en zijn heldere blauwe ogen lichten op in het beeld.
Die woorden helpen me nu de grijze winterdagen door. Er waait een gure wind, zowel buiten als binnen in politieke achterkamers. Hier thuis zit ik hertjes te tekenen. En af en toe een vos of een wolf. Ik heb geen idee waarom, maar ik heb er gewoon zin in. Soms bekruipt me de gedachte dat ik andere dingen zou moeten, grotere dingen, dingen van belang. Wereldproblemen oplossen of een politieke beweging starten. Maar voorlopig heb ik daar niet de energie voor. En ook geen zin in. Dus dan denk ik aan Nico en geef mezelf toestemming om te tekenen.
Meer beeldend werk kun je zien op fredekkers.nl of volg me op Instagram