U.Lab
Het U.Lab is een wereldwijd leiderschapsprogramma, ontwikkeld door Otto Scharmer (theorie U) en zijn team (MIT, Presensing Instituut). Van 15 september tot en met 3 november 2015 doe ik mee met het U.Lab Rotterdam onder leiding van Marc en Yvonne van Ruimte voor Helden.
Week 2: Theorie U: Vertrouwen
Alweer de derde bijeenkomst van het U-lab. Tussendoor worden we aangemoedigd en gevoed door middel van filmpjes, teksten of opdrachten. Soms duizelt het me. Maar het is ook fijn dat de stof op verschillende manieren tot ons komt. Je kunt het helemaal op jouw eigen manier verwerken. Je kunt zelfs de filmpjes versneld afspelen, heerlijk voor iemand met mijn ongeduld.
Wat ik ervan begrijp: er is een nieuwe aanpak nodig om de problemen in de wereld aan te pakken. In plaats van enkel symptomen te bestrijden, moeten we kijken naar de onderliggende structuur. Daar wordt zichtbaar dat we een geheel nieuwe houding moeten ontwikkelen.
Van ego naar eco systeem
Nieuwe oplossingen ontstaan niet door te leren van de ervaringen uit het verleden maar door af te stemmen op de toekomst die wil ontstaan. En wij mensen hebben in onszelf een bron van innerlijk weten die we kunnen aanboren. Als we die inzetten ontstaat een nieuwe beweging: van ego naar eco systeem. Handelen en denken vanuit dat wat goed is voor het grotere geheel.
Maar het geheel pas veranderen als we beginnen bij onszelf. En daarom komen we dus bij elkaar: om te oefenen in luisteren (lukt het om onze oordelen op te schorten?), om onze empathie te ontwikkelen (kunnen we echt door de ogen van anderen te kijken?) en om te delen wat vanuit ons
bewustzijn wil ontstaan (welke vonk is er in ons?). Wederom een vruchtbare en leerzame bijeenkomst.
Luisteren met open hart
We eindigen de middag opnieuw met een ‘case clinic’. Iemand brengt een dilemma in en de anderen luisteren met open hart en delen de beelden die opkomen. We proberen om zo min mogelijk advies te geven. Dat blijkt niet gemakkelijk. Ik merk aan mezelf dat ik het liefst meteen naar een oplossing wil toewerken. Terwijl de vraagsteller juist benadrukt hoe prettig het is dat er wordt geluisterd.
Uitdaging voor mij is luisteren naar een ‘probleem’ zonder meteen naar een antwoord te zoeken, zonder te willen sturen in de richting die in mijn ogen de juiste is. De vraagsteller wordt uitgenodigd om anders naar het dilemma te kijken. Dan kan een nieuwe beweging ontstaan. Daar op durven vertrouwen, daar gaat het om.