“Luiheid is altijd angst” zegt hij met een glimlach en een zachte stem. Ik geloof er niks van. Een luie hond, dat ben ik. Zo een die de kantjes ervan af loopt. Zijn softe visie is lariekoek. Ik zit in het eerste jaar van de kunstacademie en mijn werkstuk moet morgen af. Natuurlijk heb ik pijn in mijn buik. Eigen schuld, dikke bult, had ik maar eerder moeten beginnen.
Als ik jaren later bijna letterlijk dezelfde tekst lees in de Artist’s Way, ben ik niet meer zo zeker. Ben ik echt zo lui, of misschien toch bang? Waarom stel ik sommige dingen altijd uit, tot ik ze op het laatste moment moet afraffelen? En waarom zie ik dat bij zoveel mensen om me heen?
Hele huizen worden schoongemaakt, was gevouwen, muren geschilderd, allemaal om dat ene maar niet te hoeven doen. Na jaren ervaring met honderden mensen die allemaal op hun eigen manier uitstellen (en vaak vinden dat ze lui en laf zijn) weet ik wat wel en wat niet werkt. Als eerste: wees nieuwsgierig in plaats van boos op jezelf. Stel jezelf vragen in plaats van te schelden. Je wil iets doen en je doet het niet? Fascinerend toch?
Vraag 1: Wil je het wel echt?
“Als je het niet doet, dan wil je het dus niet. Anders zou je het wel doen” Sommige mensen (en mijn innerlijke criticus) oordelen hard. En hoewel het niet zo simpel is, zit er een kern van waarheid in. Er zijn ideeën die aantrekkelijk klinken, goed staan op je cv of indruk maken op de buitenwereld, maar waar je eigenlijk helemaal geen zin in hebt. Je vindt dat je het zou moeten willen. Van alle mensen die een boekwinkeltje zeggen te willen beginnen of een B&B in Frankrijk is er naar mijn schatting maar één procent die het ook echt wil.
Vraag 2: Is dit het juiste moment?
Sommige plannen blijven jaren liggen en als je ze dan aanpakt, is het binnen een paar uur gepiept. Waarom zo lang gewacht? Misschien was het juiste moment nog niet aangebroken. En ja dat klinkt als een supersoft excuus, maar vaak het is gewoon waar. Er zijn plannen die van binnen moeten groeien voordat de tijd rijp is. In de tussentijd lijkt het alsof er niets gebeurt, maar ben je aan het broeden.
Vraag 3 … of ben je toch gewoon bang?
Iedereen is bang op zijn tijd. Ik noem als voorbeeld vaak Sonja Barend, die voor iedere uitzending op TV misselijk was van de zenuwen. De kunst is niet om angst te doen verdwijnen of te begrijpen. De kunst is om, ondanks je angst, toch te doen wat je wil doen. Kleine stapjes, is een oplossing van de Artist’s Way. Verover stap voor stap nieuw terrein. Zo verzamel je moed en vertrouwen. Zoek steun bij mensen die je vertrouwt, je hoeft het niet alleen te doen. Maar het belangrijkste is en blijft dat je herkent dat luiheid bijna altijd angst is.
