Gister vroeg iemand mij welke Artist Date ik deze week had gedaan. Tot mijn schaamte was ik niet verder gekomen dan Poezieplaatjes kopen bij Knutsel Frutsel. Artist dates zijn uitstapjes om inspiratie op te doen. Kleine avonturen om de sleur te doorbreken, nieuw territorium te veroveren. Tijd alleen.Het idee is dat je doet wat nodig is, om weer op te laden. En dat is niet altijd avontuurlijk. Voor de komende week heb ik drie Artist Dates gepland. Vanmiddag ga ik onverwacht naar de kapper, iets dat ik meestal uitstel tot Sint Juttemis. Vrijdag een hele dag naar de Sauna en dinsdag krijg ik een Shiatsu massage. O ja en maandag ga ik kerstliedjes zingen op de school van mijn zoontje.
Mijn censor, die kritische stem in je hoofd die overal commentaar op heeft, vindt dit zwaar overdreven. En niet spannend genoeg. “Saai, suf en verwend”, is haar oordeel. Ze is een strenge dame, mijn censor. Ze heeft de oorlog nog meegemaakt, dus ze zal wel tegen de negentig zijn. Ze staat elke ochtend vroeg op, neemt een koude douche en doet dan haar gymnastiek. Ze gooit nooit eten weg en is op de hoogte van al het wereldnieuws. Ze vindt dat ik meer kranten moet lezen en me bewust zijn van het leed in de wereld. Dat ik moet beseffen hoe goed ik het heb. Dat ik moe ben, vindt ze belachelijk. Ja ik was ziek en ik heb veel gewerkt, maar ik was afgelopen weekend nog met mijn geliefde in een hotel. Zonder kind en met ligbad. Dus het moet maar eens afgelopen zijn met dat getut.
Ik kan haar moeilijk ongelijk geven. Het is waar. Ik heb het vreselijk goed. Ik leef in ongekende welvaart. Maar ik weet ook dat er de afgelopen tijd veel is gebeurd en dat ik te hard gerend heb. Ik kan wel doorgaan en mezelf vermannen, maar ik ken mezelf genoeg om te weten dat ik dan kattig en somber word. Dus ik ga mezelf schandalig verwennen deze week. Omdat het kan. En dan ga ik heus wel weer aan het werk, echt waar, maar vanuit enthousiasme en niet voortgejaagd met ijzeren discipline.
