De bibliotheek van het Hart. Ik vind het een mooi idee. Boekwinkel Au Bout du Monde toont lievelingsboeken van mensen. Welk boek heeft in jouw leven een bijzondere betekenis gehad? Ik hoefde niet lang na te denken. Ja ik wilde graag mijn lievelingsboek uitlenen voor een maand en uitleggen waarom het mij zo dierbaar is.
Etty, de nagelaten geschriften van Etty Hillesum 1941-1943
De wereld is toch zeker voor ieder mens afzonderlijk wel eens vergaan en toch bestaat ze nog steeds.
Etty Hillesum (1914-1943) reisde vrijwillig naar Westerbork om daar mensen tot steun te zijn. Maar het was vooral haar niets ontziende eerlijkheid die diepe indruk op mij maakte, toen ik haar dagboeken ontdekte. Dat was twintig jaar geleden, ik was een paar jaar jonger dan Etty toen, maar haar oprechte zelfonderzoek inspireert me ook vandaag nog.
“Ik heb zogezegd de moed om fouten te maken en behoud daar toch m’n zelfvertrouwen bij.”
Ze schrijft helder en mooi over het proces van scheppen. Ze is eerlijk over haar angsten. Ze is nuchter en tegelijk lyrisch in de beschrijving van haar contact met God.
Wanneer men de kracht voor de kleine dingen heeft, heeft men ze ook voor de grote.
Ze is tegelijk liefdevol en eerlijk als ze schrijft over haar worstelingen, of het nu gaat om de liefde, God, politiek of om de oorlog. Ze spreekt zichzelf streng toe om verder te komen, maar straft niet af, als het toch weer mis gaat. Ze erkent haar eigen kracht maar is tegelijk heel sterk bewust van haar nietigheid. Ze neemt verantwoordlijkheid zonder daarbij over anderen te oordelen. Haar schrijven is voor mij mystiek. Ze leeft dagelijks waar ze in gelooft. Ze gelooft niet, ze heeft direct contact met God, in alle dagelijkes dingen.
Zaterdagavond 20 Juni 1942, half 1.
Ik fietste langs de Stadionkade vanochtend en genoot van de wijde hemel, daar aan de rand van de stad en ademde de frisse, ongerantsoeneerde lucht in. En overal bordjes, die wegen, de vrije natuur in, voor Joden versperd hielden. Maar boven dat ééne stuk weg, dat ons blijft, is ook de volledige hemel. Men kan ons niets doen, men kan ons werkelijk niets doen.