Monica C. de Ruiter is journalist, schrijver en geeft rondleidingen in het Rijksmuseum. Ze is net als ik een Artist’s Way lover van het eerste uur. Onlangs kwam haar boek […]
Laat je inspireren
De zomer is zo snel gegaan. We waren één week weg, in de natuur. De rest van de tijd was ik in en om het huis. We hebben een zolderkamer […]
Hier sta ik boven op de ladder, met onder me de eerste 27 portretten van vrouwen uit het honderd dagen project. Ik ben in het atelier van Helga Kos, mijn […]
Soms komt een idee voorbij waar ik meteen blij van word. Dat gebeurde met The100dayproject . Het idee is simpel: je kiest een creatief project, doet het elke dag en […]
Soms staat een schilderij wel een paar weken stil . Ik begrijp steeds beter waarom. Het lijkt alsof ik vertrouwd moet raken met de mensen die ik schilder. Als ik […]
Bleek en toch warm licht, de geur van vochtige bladeren. Ik kan nooit goed uitleggen hoeveel ik van de herfst hou. Vrienden klagen over korte dagen, kou en regen. Ik […]
Het zal de laatste mooie zomerdag zijn vandaag. De rest van de week toont de weerapp regenbuien en een temperatuur van14 graden. Ik wil zo graag nog een keer in […]
Sinds een jaar lees ik met veel plezier de blogs van Kitty Kilian. Met haar uitgesproken stijl maakt ze me aan het lachen én zet me aan het denken. In […]
Het idee zit al een aantal weken in mijn hoofd. In dat deel van mijn hoofd dat wakker wordt als ik wil gaan slapen. Het idee: een zomerschool. Een intensieve […]
“Luiheid is altijd angst” zegt hij met een glimlach en een zachte stem. Ik geloof er niks van. Een luie hond, dat ben ik. Zo een die de kantjes ervan […]
Foto’s van nu zijn te kleurrijk. En mensen lachen meestal, dat is vervelend om te schilderen, met die tanden enzo. Liever schilder ik oude foto’s, uit de tijd dat ik […]
‘Voor mij verandert er niet zo veel,’ zei ik stoer in het begin van deze crisis. ‘Ik leef altijd al met onzekerheid en ik heb toch al geen vaste werktijden. […]
“Hoe weet ik dat het af is?” Ik vraag het in een mail aan Ron. Hij schildert al veel langer dan ik. Ik vind hem een groot kunstenaar, maar ook […]
Tijdens de Artist’s Way schreven we een brief vanuit onszelf als kind.’Vergeet niet te spelen!’ zei mijn jongere zelf. Dat klinkt simpel, maar het bracht veel in beweging. Door de Artist’s Way vond ik dat plezier in het maken terug. Ik besloot voor mezelf te beginnen.
Frederike Dekkers gaf haar eerste Artist’s Way in 2008. En nu, 11 jaar later, zitten we in haar eigen cursusruimte in Amsterdam Oud-West. Buiten rinkelen de trams voorbij, maar hier is het stil. Een kleine oase, gevuld met kunst.